The International Institute for Middle East and Balkan Studies (IFIMES[1]) based in Ljubljana, Slovenia, regularly monitors and analyses key political and social developments in the Balkans, the Middle East and the broader international context. Ahead of Kosovo’s early parliamentary elections, scheduled for 28 December 2025, IFIMES has prepared a comprehensive analysis of the current political situation. This analysis examines the profiles of leading political actors, the dynamics within the Albanian and Serbian political scenes, and the key challenges and prospects for the coming year. The most important insights and forecasts from the extensive study titled “Early parliamentary elections in Kosovo 2025: A second chance for Albin Kurti and the stabilisation of Kosovo” are presented here to inform both domestic and international observers of Kosovo’s political landscape.
Kosovo’s early parliamentary elections, the tenth since the introduction of the multiparty system, are set for 28 December 2025. They were called because the parliament failed to form a government after the 9 February 2025 elections, followed by a second, equally unsuccessful attempt. As a result, a new electoral cycle became unavoidable. A new president is also expected to be elected shortly after the elections. Local elections were held earlier, on 12 October 2025.
A total of 24 political entities have registered to participate: 18 political parties, three coalitions, two citizens’ initiatives and one independent candidate. The voter register lists 2,076,422 eligible voters, nearly 80,000 of whom are registered abroad. According to the population census conducted in April and May 2024, 1,586,659 people reside in Kosovo, with the gap between the number of registered voters and the actual population reflecting, among other factors, the presence of underage residents who do not yet have the right to vote.
According to a decision of the Central Election Commission (CEC), voting will be organised in 38 municipalities in Kosovo and in 36 states abroad, with the total cost of the elections estimated at 11.49 million euros.
The Assembly of Kosovo consists of 120 members, 20 of whom hold reserved seats allocated to minority communities: 10 to the Serb community, three to the Bosniak community, two to the Turkish community, four to the Roma and Egyptian (RAE) communities, and one to the Gorani community. The electoral threshold for representation in the Assembly is 5%, while 61 votes are required to secure a parliamentary majority.
The three main political rivals are: Albin Kurti’s Self-Determination Movement (Vetëvendosje – LVV), together with its partners Alternativa, Guxo and the Albanian Christian Democratic Party (PSD); the Democratic League of Kosovo (LDK) led by Lumir Abdixhiku; and the Democratic Party of Kosovo (PDK) led by Bedri Hamza. The Serb List (SL), as the dominant political party of Kosovo Serbs with the support of Belgrade, and the Alliance for the Future of Kosovo (AAK) led by Ramush Haradinaj, have limited influence on Kosovo’s broader political dynamics.
The leading opposition parties did not register a joint pre-election coalition with the Central Election Commission, further reflecting the complex relations and rivalries within the Albanian political scene. Under the current electoral rules, the political entity that wins the most votes receives the mandate to form a government.
The Self-Determination Movement (LVV) positions itself as a political option strongly oriented towards social justice, economic development, the strengthening of the rule of law and Kosovo’s sovereignty. The party combines welfare-state principles with aspirations for sustainable economic growth, while placing strong emphasis on combating corruption, advancing equality and protecting ordinary citizens and marginalised groups. At the same time, it seeks to balance national interests and the principle of self-determination with progressive socioeconomic policies. Founded in 2005, the movement marks 20 years of active participation in Kosovo’s political life in 2025.
Albin Kurti and LVV continue to enjoy strong voter support, owing to their reform agenda, anti-corruption policies and efforts to dismantle political-criminal structures. Kurti is widely perceived as a leader of firm convictions, committed to his decisions and determined to carry them through. Pre-election polling indicates that LVV is well positioned for a convincing victory, with the potential to win more than 50% of decided voters, making the forthcoming elections a second chance for Kurti.
Kurti’s key challenges in 2026 include: preserving unity within the Albanian political community, withstanding internal attacks from the opposition and segments of the judiciary, continuing efforts to dismantle political-criminal networks — including the potential presence of foreign mercenaries and attempts at destabilisation — and addressing sensitive minority issues, most notably the formation of the Association of Serb Municipalities (ASM).
The Democratic League of Kosovo (LDK) defines itself as a centre-right party with a “pro-Rugova, Euro-Atlantic” orientation, reflecting a firm commitment to Kosovo’s European and Euro-Atlantic integration and to broader stability. The party upholds traditional family values, viewing the family as a fundamental pillar of social and welfare policy, while at the same time advocating more modern approaches in areas such as the economy, technology and infrastructure. LDK seeks to balance the preservation of tradition with efforts to bring stability, security and sustainable development to Kosovo. However, it continues to experience the effects of a long-standing identity crisis and a lack of internal party reforms.
The Democratic Party of Kosovo (PDK) promotes free-market principles, economic growth, job creation and a stronger private sector, with a focus on social protection and support for vulnerable groups. The party balances conservative and national elements, including Kosovo’s historical legacy, with liberal economic policies. PDK places particular emphasis on modernising education, fostering innovation and improving citizens’ living standards, seeking to position itself as a guarantor of stability and institution-building, while pledging, in its own words, a “better life” for Kosovo.
Organisational and leadership challenges: PDK has undergone a change in leadership, with Bedri Hamza assuming the position of party president, although in practice, key decision-making often remains “behind the scenes”. LDK, led by Lumir Abdixhiku, still lacks sufficient experience and authority to consolidate the party in a challenging political environment.
The Alliance for the Future of Kosovo (AAK), led by Ramush Haradinaj, presents itself as a centre-right option focused on economic growth, investment, and the development of infrastructure and education, with strong support from the diaspora. The party aims to advance stability and prosperity within Kosovo’s political landscape, with a clear international orientation (EU/NATO).
Due to long-standing rivalries and policy differences, the opposition parties — particularly LDK and PDK — have still not formed a joint pre-election coalition. Internal frictions and complex internal dynamics further hinder any attempt to create a meaningful synergy. Analyses suggest that a joint electoral front would have limited strategic impact; it is therefore justified for these parties to run independently in order to preserve their political identities and maximise their electoral prospects.
Despite their notable historical role, LDK and PDK have limited capacity to counter LVV’s continued growth, while their internal weaknesses and lack of credible leadership represent a major barrier to achieving results that would allow them to form a government without compromises or coalition arrangements. Although a relevant political actor, AAK plays a secondary role within Kosovo’s wider political arena, with limited influence over the dominant Albanian voter blocs.
The Serb List (SL) maintains a central role as the dominant political party of the Serb community in Kosovo. Its platform focuses on the collective rights of Serbs, the preservation of cultural and political identity, the survival of the Serb community in Kosovo, close cooperation with Serbia, and active resistance to what SL characterises as anti-Serb decisions of the authorities in Priština. SL operates through a mix of periodic boycotts, selective engagement with the institutions and sustained dependence on Belgrade — a combination that further illustrates its strategic alignment with Serbia’s central government.
SL expects to secure all 10 reserved seats allocated to the Serb community in the Assembly of Kosovo, while a total of three political entities from the Serb community are competing in the upcoming parliamentary elections. The establishment of the Association of Serb Municipalities (ASM) remains a key priority for Belgrade, with its final form to be determined following the recently held local elections in Kosovo. Easing tensions between Serb and Albanian political leaders will require coordinated pressure from the international community, particularly the EU and the United States.
Ensuring active participation and political representation of minority communities — including Bosniaks, Turks, the RAE community and Gorani — is imperative for ensuring a credible and inclusive political framework. Adjustments in voter numbers and the organisation of polling stations, especially in Gračanica municipality and northern Kosovo, illustrate how administrative engineering can influence political dynamics among minority groups, while underscoring the broader challenge of safeguarding a fair and transparent electoral process.
Restoring local control over the Serb-majority municipalities in northern Kosovo, together with reinforcing Serb communities south of the Ibar River, remains strategically important for the long-term stability and political future of the Serb community. These processes are actively supported by Serbian President Aleksandar Vučić, thereby helping sustain international attention and support broader regional peace and stability.
The Central Election Commission’s (CEC) initial decision to bar the Serb List from participating prompted strong criticism, with observers noting that the move risked “compromising the inclusiveness of the electoral process”. There is genuine concern that similar actions could erode public trust in the legitimacy of the elections and further marginalise the Serb minority in political life. The issue of the potential exclusion of the largest Serb party — followed by the reversal of that decision — clearly demonstrates how ethnic and minority considerations remain central to the legitimacy and inclusiveness of Kosovo’s political system.
The European Union has called for the lifting of the punitive measures imposed on Kosovo, while emphasising that developments in the period ahead will hinge on how the new government engages with the Serb community, especially in the strategically important northern region.
Stabilisation or escalation of the political landscape: If the Self-Determination Movement (LVV) secures a new parliamentary majority, Albin Kurti will be able to continue his reform agenda and further strengthen institutions, potentially consolidating political stability in Kosovo. Otherwise, the political scene may once again become unsettled, with a risk of heightened tensions both within the Assembly and among key political actors.
Normalisation of relations with Serbia: The dialogue facilitated by the European Union and the United States remains essential for the full implementation of the Brussels Agreement and the establishment of the Association of Serb Municipalities (ASM). While economic growth, the return of the diaspora and sustained international engagement could further boost economic momentum, the scope for real progress will remain limited in the absence of political stability and a transparent judiciary.
The role of minority communities: Active participation of the Serb List and respect for the rights of Bosniaks, Turks, the RAE community and Gorani are imperative for the legitimacy and inclusiveness of Kosovo’s political system. Backing from the main Albanian parties would allow minority representatives to gain a substantial share of seats, easing the formation of a government without the need for extensive concessions to minority groups.
Security risks: Kosovo remains a geopolitically sensitive area, shaped by regional rivalries and the involvement of external actors. The ability to address internal and regional security challenges effectively will remain essential for long-term stability and sustainable development.
An independent public opinion poll conducted in December 2025 indicates that, among decided voters, the Self-Determination Movement (LVV) enjoys the highest level of support, at 50–53%, while the Democratic Party of Kosovo (PDK) stands at 16–19%, the Democratic League of Kosovo (LDK) at 15–17%, the AAK–NISMA coalition at 7–9%, while all other parties combined account for roughly 3%.
Undecided voters, who make up roughly one-fifth of the electorate, could play a decisive role in shaping the final result. Nevertheless, LVV remains the frontrunner, with the ultimate outcome of the elections largely dependent on voter turnout. The prolonged political crisis that began in February 2025 suggests the prospect of low turnout, estimated at below 40%. The frequent repetition of elections and a prevailing sense of stagnation further heighten the risks of voter apathy and a weakened perception of electoral legitimacy.
The registration of diaspora voters, their active participation and high mobilisation could meaningfully affect the results, particularly in the context of minority and ethnic voting.
Surveys also indicate that the Serb List will win all 10 seats reserved for the Serb community, reaffirming its role as the principal representative of minority interests in Kosovo.
The early parliamentary elections scheduled for 28 December 2025 represent a crucial moment for Kosovo’s political and institutional future. Entering the electoral cycle without an approved budget for 2026 has heightened international pressure to ensure the rapid establishment of a functional government. As both a test of the resilience of the political system and an opportunity for renewal, these elections offer Albin Kurti a second chance to consolidate political support and advance his broader reform agenda.
The previous government’s failure to form institutions reflects a profound institutional crisis, and the post-election Assembly is likely to be fragmented, with a complex and challenging negotiation dynamic. A victory for LVV and Albin Kurti could help stabilise Kosovo, strengthen the institutional framework and allow reforms to continue, including the adoption of the 2026 budget and renewed momentum in European integration process. However, there is also a risk that other political actors and minority communities may feel sidelined, potentially deepening polarisation and triggering further tensions. Regional and international actors are expected to remain influential in shaping both the election results and subsequent coalition-building arrangements.
The key factors for 2026 include: safeguarding political stability, establishing the Association of Serb Municipalities (ASM), normalising relations with Serbia, fostering economic recovery, and ensuring effective management of internal and regional security challenges.
Commitment to these priorities will be essential for advancing stability, effective governance and inclusiveness in Kosovo.
Ljubljana/Washington/Brussels/Prishtina, 10 December 2025
[1] IFIMES - International Institute for Middle East and Balkan Studies, based in Ljubljana, Slovenia, has a special consultative status with the United Nations Economic and Social Council ECOSOC/UN in New York since 2018, and it is the publisher of the international scientific journal "European Perspectives." Available at: https://www.europeanperspectives.org/en
Instituti Ndërkombëtar për Studime të Lindjes së Afërt dhe Ballkanit (IFIMES)[1] me seli në Lubjanë, Slloveni, ndjek dhe analizon rregullisht zhvillimet kyçe politike dhe shoqërore në Ballkan, Lindjen e Afërt dhe në kontekstin më të gjerë ndërkombëtar. Me rastin e zgjedhjeve të parakohshme parlamentare në Kosovë, të caktuara për 28 dhjetor 2025, IFIMES ka përgatitur një analizë gjithëpërfshirëse të situatës aktuale politike. Analiza përfshin profilet e aktorëve kryesorë politikë, dinamikat brenda skenës politike shqiptare dhe asaj serbe, si dhe sfidat dhe potencialet kryesore për vitin e ardhshëm. Nga hulumtimi i gjerë i titulluar »Zgjedhjet e parakohshme parlamentare në Kosovë 2025: Shansi i dytë për Albin Kurtin dhe stabilizimin e vendit«, janë përmbledhur vlerësimet dhe parashikimet më të rëndësishme, të cilat shërbejnë si burim relevant informacioni për vëzhguesit vendas dhe ndërkombëtarë të skenës politike kosovare.
Zgjedhjet e parakohshme parlamentare, të dhjeta me radhë në Kosovë, të caktuara për 28 dhjetor 2025, janë shpallur për shkak të pamundësisë së Kuvendit për të formuar qeverinë pas zgjedhjeve të 9 shkurtit 2025. As përpjekja e dytë për formimin e qeverisë nuk pati sukses, duke e bërë të domosdoshëm një cikël të ri elektoral. Pritet që pas këtyre zgjedhjeve të zgjidhet së shpejti edhe presidenti ose presidentja e re e Kosovës. Ndërkohë, zgjedhjet lokale u mbajtën më 12 tetor 2025.
Në zgjedhje marrin pjesë gjithsej 24 subjekte politike: 18 parti, tre koalicione, dy nisma qytetare dhe një kandidat i pavarur. Numri i përgjithshëm i votuesve është 2.076.422, prej të cilëve afro 80.000 janë të regjistruar jashtë vendit. Të dhënat e regjistrimit të popullsisë të realizuar në prill–maj 2024 tregojnë se në Kosovë jetojnë 1.586.659 banorë; diferenca ndërmjet numrit të votuesve dhe popullsisë faktike pasqyron praninë e qytetarëve të mitur pa të drejtë vote.
Sipas vendimit të Komisionit Qendror të Zgjedhjeve (KQZ), votimi do të organizohet në 38 komuna të Kosovës dhe në 36 shtete të huaja, ndërsa kostoja e përgjithshme e organizimit të zgjedhjeve vlerësohet në 11,49 milionë euro.
Kuvendi i Kosovës ka gjithsej 120 deputetë, nga të cilët 20 janë të rezervuar për komunitetet pakicë: komuniteti serb ka dhjetë mandate, boshnjakët tre, turqit dy, ndërsa komunitetet rom, ashkali dhe egjiptian (RAE) katër mandate së bashku; komuniteti goran ka një vend. Pragu zgjedhor për hyrje në Kuvend është 5%, ndërsa për formimin e shumicës parlamentare nevojiten 61 vota.
Tre rivalët kryesorë politikë janë: Lëvizja Vetëvendosje (LVV) e Albin Kurtit, bashkë me partnerët Alternativa, Guxo dhe Partia Shqiptare Demokristiane (PSD); Lidhja Demokratike e Kosovës (LDK) e Lumir Abdixhikut; dhe Partia Demokratike e Kosovës (PDK) e Bedri Hamzës. Lista Serbe (SL), si subjekti dominues i komunitetit serb me mbështetje nga Beogradi, si dhe Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës (AAK) e Ramush Haradinajt, kanë ndikim të kufizuar në dinamikën e përgjithshme politike të vendit.
Partitë kryesore opozitare nuk kanë paraqitur koalicion të përbashkët parazgjedhor në KQZ, duke theksuar edhe njëherë marrëdhëniet komplekse dhe konkurrencën brenda spektrit politik shqiptar. Sipas rregullave aktuale, mandati për formimin e qeverisë i takon subjektit që fiton numrin më të madh të votave.
Lëvizja Vetëvendosje (LVV) paraqitet si opsion politik i orientuar fuqimisht drejt drejtësisë sociale, zhvillimit ekonomik, forcimit të sundimit të ligjit dhe sovranitetit të Kosovës. Subjekti ndërthur parimet e shtetit social me ambicien për rritje të qëndrueshme ekonomike, si dhe angazhim të theksuar kundër korrupsionit, promovimin e barazisë dhe mbrojtjen e qytetarëve të zakonshëm dhe grupeve të margjinalizuara. Paralelisht, LVV synon të balancojë interesat kombëtare dhe parimin e vetëvendosjes me politikat progresive socio-ekonomike. Lëvizja është themeluar në vitin 2005, ndërsa viti 2025 shënon 20-vjetorin e angazhimit të saj në politikën kosovare.
Albin Kurti dhe LVV vazhdojnë të gëzojnë mbështetje të fortë të elektoratit falë programit reformues, luftës kundër korrupsionit dhe çrrënjosjes së strukturave politike-kriminale. Ekziston perceptimi i gjerë se Kurti është lider i bindjeve të palëkundura, i përkushtuar ndaj vendimeve të tij dhe i gatshëm t’i zbatojë ato në mënyrë konsistente. Anketat parazgjedhore sugjerojnë se LVV ka potencial për një fitore bindëse, me mundësinë e kalimit të mbi 50% të votave të votuesve të vendosur – duke e shndërruar këtë proces në një “shans të dytë” për Kurtin.
Sfida kryesore të Kurtit në vitin 2026 do të përfshijnë:
Lidhja Demokratike e Kosovës (LDK) pozicionohet si parti qendër-djathtas, me orientim “pro-Rugovian” dhe euro-atlantik, duke reflektuar përkushtim të fortë ndaj integrimeve evropiane dhe stabilitetit të vendit. Subjekti thekson vlerat tradicionale familjare, duke e konsideruar familjen bazën e politikës sociale, ndërsa në ekonomi, teknologji dhe infrastrukturë mbron qasje më moderne. Megjithatë, LDK vazhdon të përballet me krizë të identitetit dhe mungesë reformash të brendshme.
Partia Demokratike e Kosovës (PDK) është e orientuar drejt tregut të lirë, rritjes ekonomike, punësimit dhe fuqizimit të sektorit privat, duke theksuar njëkohësisht mbrojtjen sociale për grupet e cenueshme. Ajo balanson elementet konservatore dhe kombëtare — përfshirë trashëgiminë historike të themelimit të shtetit — me politika ekonomikisht liberale. PDK e vë theksin në modernizimin e arsimit, nxitjen e inovacionit dhe përmirësimin e standardit të jetesës, duke synuar t’u ofrojë qytetarëve, sipas premtimeve të saj, “jetë më të mirë” dhe forcim të shtetësisë.
Nga aspekti organizativ, PDK ka kryer rotacion në lidership me zgjedhjen e Bedri Hamzës si kryetar, megjithëse praktikisht drejtimi i partisë shpesh shihet si i centralizuar “nga prapaskena”. LDK, e udhëhequr nga Lumir Abdixhiku, ende përballet me mungesë të mjaftueshme përvoje dhe autoriteti për të konsoliduar partinë në një kontekst politik sfidues.
Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës (AAK), nën drejtimin e Ramush Haradinajt, pozicionohet si opsion qendër-djathtas, i fokusuar në rritjen ekonomike, investimet, infrastrukturën dhe arsimin, me mbështetje të konsiderueshme nga diaspora. Ajo synon transformimin e Kosovës në një shtet të qëndrueshëm, të zhvilluar dhe të orientuar qartë drejt BE-së dhe NATO-s.
Mungesa e koalicionit të përbashkët ndërmjet LDK-së dhe PDK-së, për shkak të rivalitetit historik dhe dallimeve programore, e bën të pamundur krijimin e një sinergjie opozitare. Analizat tregojnë se edhe sikur të bashkoheshin, efekti strategjik do të ishte i kufizuar; ndaj një paraqitje e ndarë shihet si mënyra më racionale për të ruajtur identitetin politik dhe për të maksimizuar potencialin elektoral të secilës parti.
LDK dhe PDK, ndonëse me peshë historike të konsiderueshme, përballen me kapacitet të kufizuar për t’i rezistuar rritjes së LVV-së, ndërsa dobësitë e tyre të brendshme dhe mungesa e lidershipit të besueshëm paraqesin pengesa të mëdha për arritjen e rezultateve që do t’u mundësonin formimin e qeverisë pa kompromise të thella koalicionare. AAK mbetet aktore relevante, por me ndikim sekondar në raport me blloqet kryesore të votuesve shqiptarë.
Lista Serbe (SL) ruan pozicionin qendror si partia dominuese e komunitetit serb në Kosovë. Programi i saj fokusohet në të drejtat kolektive të serbëve, ruajtjen e identitetit kulturor e politik, qëndrueshmërinë e komunitetit dhe bashkëpunimin e ngushtë me Serbinë, duke kundërshtuar, sipas formulimeve të saj, vendimet “anti-serbe” të autoriteteve në Prishtinë. Praktikisht, SL karakterizohet nga kombinimi i bojkotit episodik, pjesëmarrjes selektive në institucione dhe varësisë së konsiderueshme nga Beogradi.
SL pritet t’i fitojë të gjitha 10 mandatet e garantuara për komunitetin serb; në zgjedhje marrin pjesë gjithsej tre subjekte serbe. Themelimi i Asociacionit të Komunave me Shumicë Serbe (AKS/ZSO) mbetet prioritet kyç i Serbisë, ndërsa forma përfundimtare e tij do të reflektojë realitetin politik të krijuar pas zgjedhjeve lokale të fundit. Tensionet mes liderëve shqiptarë dhe serbë mund të ulen vetëm përmes presionit të koordinuar të bashkësisë ndërkombëtare, veçanërisht BE-së dhe SHBA-së.
Pjesëmarrja aktive dhe përfaqësimi politik i komuniteteve pakicë — boshnjakëve, turqve, komuniteteve RAE dhe goranëve — është thelbësor për legjitimitetin dhe gjithëpërfshirjen e sistemit politik. Ndryshimet në numrin e votuesve dhe organizimin e qendrave të votimit, sidomos në komunën e Graçanicës dhe në veri të Kosovës, tregojnë sesi inxhinieria administrative mund të ndikojë në dinamikën politike të pakicave dhe theksojnë sfidat për ruajtjen e një procesi zgjedhor të drejtë dhe transparent.
Rivënia nën kontroll lokal të komunave me shumicë serbe në veri të Kosovës, si dhe forcimi i komuniteteve serbe në jug të Ibrit, ka rëndësi strategjike për stabilitetin afatgjatë dhe të ardhmen politike të këtij komuniteti. Këto procese mbështeten edhe nga presidenti i Serbisë, Aleksandar Vučić, çka siguron vëmendjen e vazhdueshme ndërkombëtare dhe një kontribut të qëndrueshëm për paqen rajonale.
Vendimi fillestar i KQZ-së për të mos lejuar pjesëmarrjen e Listës Serbe shkaktoi kritika të mëdha, pasi — sipas raporteve — ky hap “rrezikonte gjithëpërfshirjen e procesit zgjedhor”. Ka shqetësim real se veprime të tilla mund të dëmtojnë besimin e qytetarëve në legjitimitetin e zgjedhjeve dhe të margjinalizojnë komunitetin serb. Përcaktimi dhe më pas anulimi i këtij vendimi dëshmon qartësisht se çështjet etnike dhe pakicat vazhdojnë të jenë të një rëndësie thelbësore për legjitimitetin e sistemit politik kosovar.
Bashkimi Evropian ka kërkuar heqjen e masave ndëshkuese ndaj Kosovës, por thekson se zhvillimet në muajt e ardhshëm do të varen nga qasja e qeverisë së re ndaj komunitetit serb, sidomos në veri.
Stabilizim ose eskalim politik: Nëse LVV siguron shumicë të re parlamentare, Albin Kurti do të ketë mundësinë të vazhdojë programin reformues dhe konsolidimin institucional, duke çuar drejt stabilizimit politik të vendit. Në të kundërt, vendi mund të përballet me vazhdim të krizës politike dhe rritje të tensioneve ndërmjet aktorëve kryesorë.
Normalizimi i marrëdhënieve me Serbinë: Dialogu i ndërmjetësuar nga BE dhe SHBA mbetet thelbësor për zbatimin e plotë të Marrëveshjes së Brukselit dhe themelimin e AKS/ZSO. Përparimi ekonomik, rikthimi i diasporës dhe mbështetja ndërkombëtare mund të nxisin rritje të qëndrueshme, por mungesa e stabilitetit politik dhe një sistemi gjyqësor transparent mund të kufizojnë potencialin e zhvillimit.
Roli i pakicave: Pjesëmarrja aktive e Listës Serbe dhe respektimi i të drejtave të komuniteteve të tjera është kusht për një sistem politik legjitim dhe gjithëpërfshirës. Mbështetja e partive shqiptare shumicë mundëson krijimin e një qeverie me më pak nevojë për koncesione të mëdha ndaj partive të pakicave.
Rreziqet e sigurisë: Kosova mbetet pikë e ndjeshme gjeopolitike për shkak të rivaliteteve rajonale dhe ndikimit të fuqive të jashtme. Menaxhimi efektiv i rreziqeve të brendshme dhe rajonale të sigurisë është i domosdoshëm për stabilitetin afatgjatë.
Sipas një sondazhi të pavarur të dhjetorit 2025, në mesin e votuesve të vendosur, LVV gëzon 50–53% të mbështetjes, PDK 16–19%, LDK 15–17%, koalicioni AAK–NISMA 7–9%, ndërsa partitë e tjera arrijnë rreth 3% së bashku.
Rreth një e pesta e elektoratit mbetet e pavendosur, duke e bërë këtë grup potencialisht vendimtar. Megjithatë, LVV mbetet favorite e qartë, ndërsa rezultati përfundimtar do të varet kryesisht nga dalja në votime. Kriza politike që nga shkurt 2025 sugjeron një dalje të ulët, të parashikuar nën 40%. Përsëritjet e shpeshta të zgjedhjeve ushqejnë apatinë e votuesve dhe rrezikojnë delegjitimimin e procesit zgjedhor.
Pjesëmarrja e diasporës, e shoqëruar me një mobilizim të lartë, mund të ketë ndikim domethënës, veçanërisht në rezultatin e komuniteteve pakicë.
Sondazhet konfirmojnë se Lista Serbe pritet t’i fitojë të gjitha 10 mandatet e garantuara për komunitetin serb, duke ruajtur rolin e saj si aktor kyç në përfaqësimin politik të pakicave.
Zgjedhjet e parakohshme parlamentare të 28 dhjetorit 2025 përbëjnë moment vendimtar për të ardhmen politike dhe institucionale të Kosovës. Vendi hyn në këtë proces pa buxhet të miratuar për vitin 2026, gjë që shton presionin e bashkësisë ndërkombëtare për formimin e shpejtë të një qeverie funksionale. Këto zgjedhje, si provë për stabilitetin institucional, përfaqësojnë njëkohësisht edhe një shans të dytë për Albin Kurtin që të konsolidojë mbështetjen politike dhe të vazhdojë agjendën e tij reformuese.
Dështimi i qeverisë së mëparshme për të formuar institucionet pasqyron një krizë të thellë institucionale, ndërsa pritet që parlamenti i ri të jetë i fragmentuar dhe i karakterizuar nga dinamika të vështira negociuese. Një fitore e LVV-së dhe Albin Kurtit mund të stabilizojë vendin, të forcojë kornizën institucionale, të mundësojë miratimin e buxhetit dhe të përshpejtojë integrimin evropian. Megjithatë, ekziston rreziku që aktorë të tjerë politikë dhe komunitetet pakicë të mbeten të pakënaqur, duke intensifikuar polarizimin.
Për vitin 2026, faktorët kyç mbeten:
Fokusi në këta prioritete do të jetë vendimtar për konsolidimin e Kosovës si shtet funksional, stabil dhe gjithëpërfshirës.
Ljubljanë/Uashington/Bruksel/Prishtinë, 10 dhjetor 2025
[1] IFIMES - Instituti Ndërkombëtar për Studime të Lindjes së Mesme dhe Ballkanit, me qendër në Lubjanë, Slloveni, ka status special këshillues në ECOSOC / Këshilli Ekonomik dhe Social i KB, New York, që nga viti 2018.
